) تسهیلات و تجهیزات آموزشی:

اجراء برنامه‌های آموزشی و پرورشی، مستلزم تهیه و تدارک تسهیلات و تجهیزات لازم از قبیل موارد زیر می‌باشد: ساختمان و تأسیسات مدرسه، آزمایشگاه، کارگاه، کتابخانه، زمین ورزش، وسائل آموزشی، پرورشی، ورزشی و... برای این منظور، مدیرها باید فعالیت‌های خاصی انجام دهند.

6) امور اداری و مالی

ارائهٔ خدمات آموزشی و انجام فعالیت‌های مدرسه، منوط به ادارهٔ امور و تأمین منابع مالی و بودجه می‌باشد. بنابراین، ادارهٔ امور مدرسه، ثبت نام، تقسیم کار، ابلاغ آئین‌نامه و بخش‌نامه‌ها، صدور شیوه‌نامه‌ها، نظارت بر دفترها و مدارک و نگه‌داری آن‌ها از وظایف روزمرهٔ مدیرها محسوب می‌شوند. به‌علاوه، تأمین منابع مالی مدرسه چه از طریق دولتی و چه از طریق مردمی، نقش به‌سزائی در حل مسائل دارند.

 مدیریت فرهنگی در مدرسه

اگر چه ما عادت داریم دنبال پاسخ های راحت بگردیم و اگرچه همه توقع راهکارهای کاربردی دارند؛ ولی به نظر نمی رسد موضوع به همین سادگی باشد. اگر موضوع «مشکلات رفتاری دانش آموزان» را از زاویه روان شناختی فرهنگی مورد بررسی و تحلیل قرار دهیم، به ابعاد جدید و احتمالاً راه حل های عملی و منطقی تری خواهیم رسید.

نباید انکار کرد که در مدارس ما، اعم از ابتدایی و راهنمایی و متوسطه، تدبیر مشخص و واقع بینانه ای برای مواجهه با آنچه که مشکلات رفتاری دانش آموزان نامیده می شود وجود ندارد. نظام مشاوره ای دوره متوسطه به دلایل زیادی کارآمدی لازم را ندارد. در دوره های ابتدایی و راهنمایی، هم مشاوره پیش بینی نشده است و هم از کسانی توقع مشکل گشایی می رود که خود چندین کاره اند. در مدارس غیرانتفاعی، بحث مشاوره، داستان خاص خود را دارد. هسته های مشاوره ادارات آموزش و پرورش، مراکز مشاوره وابسته به انجمن اولیا و مربیان و سایر عواملی که به نوعی در موضوع دخیل هستند، شاید توفیق های موردی و جزیی داشته باشند اما اثرگذاری آنها گسترده نیست. همه این ضعف ها و ناکارآمدی ها، ناشی از نگرش های تک بعدی و عدم توجه به بستر و میدانی است که مشکلات در آن روی می دهند.

اگر از من بپرسند که «چگونه می توان با مشکلات رفتاری دانش آموزان برخورد کرد؟» ، بلافاصله سئوال می کنم که: «چه کسی» ، «با چه نگرشی» ، «با چه توانایی هایی» ، «با چه امکانات و ابزارهایی» و «در چه شرایطی» می خواهد به مشکل گشایی در مدرسه بپردازد. برای حل مشکلات رفتاری دانش آموزان، چه به صورت فردی و چه صورت تیمی اقدام کنیم در هر حال، باید به این نکات توجه داشته باشیم:

1- آمادگی شخصیتی و روانی فردی که می خواهد با مشکلات دانش آموزان و احتمالاً والدین و معلمان مواجه شود چقدر است؟

2- صلاحیت های شخصیتی و تخصصی فرد در چه حد است؟

3- نگرش او به دانش آموزان و به طور کلی، به انسان ها و مشکلاتشان چگونه است؟

4- چه تعریفی برای مشکل دارد و چه اولویتی برای مشکلات قایل است؟

5- تا چه اندازه با وظایف خود و به خصوص محدوده دخالت در مشکلات دیگران، آشنا است؟

متن کامل این مقاله که در بیست وسه صفحه تنظیم شده است را می توانید از اینجا خریداری کنید!